Kaybedince anlarsın değerini 

Zaman geçtikçe o ilk günkü gibi hissetmiyorsun acıyı ama ruhun hep sancıyor 

Bir süre sonra uyuşuyor yüreğin ve alışıyorsun

Pollyannacılık yapıp kandırmadım kendimi, 

Kötü şeyler de olacak ama atlatacağım inancıyla savaştım 

Kalbimin kıyısına vurdu dalgalar 

Kum taneleri gibi alıp götürdü beni uzaklara 

Yalnızlığın dalgasında boğuldum 

Kaybettim bu savaşı derken, öyle bir dönüm noktası oldu ki; hayatın gerçekleri idi beni tekrardan karaya vuran...