Burada atalarımız güzel bir söz söylemiş ama ben bu söze de katılmıyorum. Atalarımız, “insan ne kadar okursa okusun, eşeklik baki(sürekli) kalır” demişler. Kesinlikle kabul etmiyorum. Hayvan hayvanken söz dinler ama insanı eğitmek mümkün değildir. Bir süredir çöp konteynerleri dikkatimi çekiyor. Üzerinde, “geri dönüşüm konteyneri, çöp atmayınız” yazmasına rağmen, o kadar pis ve kültürden nasibini almamış insan var ki, bu çöp konteynerlerine neredeyse fosseptiğini bile atacak kadar medeniyetten uzak. Ateş yakmamaları kor halindeki soba küllerini atmamalarını belirtmelerine rağmen, bununla da yetinmeyip konteynerdeki çöpleri yakıyorlar. Konteyner dururken kapağa elleri değmesin diye çöpleri dışarı atıyorlar. Daha o kadar çok şey var ki, kapalı alanda sigara içmenin yasak olmasına rağmen yine de içenler, toplu taşıma araçlarına sarımsak yiyerek binenler, bu araçlarda sessizce yellenenler, çocuk parklarındaki aletleri ve bankları kıranlar, çay bahçelerindeki yepyeni masaları karalayıp söz ve baş harfi yazanlar. Banklara ve yolcu bekleme kulübelerine zarar verenler, tam bir saygısızlık örneği olarak, engellilerin kullanım alanlarını işgal edenler, yasak yere bile bile park edenler ve daha çok sayıda örnek verebilirim. Bu nedenle, dünyanın en güzel gözlerine sahip canlıyla bu tür insanları bir tutmayalım. Eğitim şart ama eğitmek imkânsız.