Yalnız hafta sonu katıldığı sempozyumda, kendisine doktor denen ve sunuculuk görevini üstlenen bir bayanın yaptığı saygı sınırlarını aşan davranışı kabul edilir gibi değildi.
Ben hafta sonunda eşimi, kızımı alıp Tekirdağ sahilinde gezmek varken, yaklaşık gidiş-geliş 500 kilometre yol kat ederek Çölyaklı dostlarımızın sorunlarını masaya yatırmak için İstanbul’a gitmişim.
Bu doktor sıfatını taşıyan sunucu, herkes gibi masada oturup soruları yanıtlamak yerine, sürekli çölyak hastaları ve tüm davetlilerin sözünü keserek, kendisinden ve çocuğundan bahsederek sempozyumu adeta şov alanına çevirdi.
Neymiş efendim, kendisi çölyak hastasıymış, çocuğu da çölyak hastasıymış, hiçbir sorun ve sıkıntı çekmiyormuş, AVM’YE gidince yiyecek sıkıntısı çekmiyorlarmış, her rahatsızlık çölyak olmayabilirmiş, miş,miş,miş,falan,filan.
Ey doktor sıfatını taşıyan hanımefendi; Siz kendinizi ne sanıyorsunuz? O sahne sizin şov yeriniz mi? Gelelim söylediklerinizin cevabına;
-Neymiş efendim, her hastalık çölyak olmayabilirmiş, tahlil yaptırmak gerekiyormuş. Siz dalga mı geçiyorsunuz? Oraya gelenler zaten çölyak hastası insanlar değil mi?
-Neymiş efendim, çölyak o kadar tehlikeli bir hastalık değilmiş, kendisi ve çocuğu bir sorun yaşamıyormuş. Siz kimi kandırmaya çalışıyorsunuz?
Ben bu hastalıktan hastanelik olan ve ölenine şahit oldum. Sebebi, sizin gibi imkânları olmamasındandır.
-Neymiş efendim, yiyecek sıkıntısı çekmiyorlarmış, AVM’DE HER ŞEYİ BULABİLİYORLARMIŞ. Ayıp ayıp… İstanbul’da bir doktorun aylığının 10 bin liradan aşağı düşeceğini sanmıyorum. Bu tür seminer ve programlara da bizim gibi hayrına gideceğinizi zannetmiyorum. Bu ülkede 1400 lira maaş ile geçinen, çölyaklı bir hastanın gıda masrafı bu doktorla kıyaslanamaz. Gariban çölyaklı, biz çölyak hastası olmayanların 25 kuruşa aldığı krakerin, glutensizini 12 liraya nasıl alsın.
Doktor hanım 400 liraya çocuğuna bir kilo glutensiz baklava yedirebilir, gariban çölyaklı vatandaşım ne yapsın. Doktor olan bu bayanın birçok doktor ve hastane hizmetindedir. Gariban çölyaklı aniden fenalaşınca cebinde para yoksa ne yapsın? Çölyaklı gariban kardeşim, belediye otobüsüne para yetiştiremezken, doktor hanımın altında arabası var.
-Neymiş efendim, çölyaklı engelli değilmiş, engelli raporuna ihtiyacı yokmuş, istemiyormuş. Haddini bil doktor hanım, Sizin özel arabanız var. Onlar ise günde beş defa gidiş geliş otobüs parası verse,20 lira eder. Ayda 600 liradır ve asgari ücretin yarısına yakındır. Siz hastaneye para vermezsiniz ama bu kardeşlerim zamanında tedavi olamazsa hayatını kaybedebilir.
Bu nedenle haddinizi bilin ve bir daha dertlerini anlatmaya çalışan bu insanların ikide bir zırt pırt sözünü keserek, kendinizden ve çocuğunuzdan bahsederek bu insanların zamanından çalma gafletini bir daha yapmayın. Umarım bir daha sizin gibi bir kişiyle bir daha asla karşılaşmam.
Bu arada, Türkiye’nin ilk ve tek çölyak dostu belediyesi olan Maltepe belediyesini, belediye başkanı Ali Kılıç’ı, meclis üyesi Tülay Düztaş’ı canı gönülden tebrik ederim.
Yaptıkları bu büyük hizmetin tüm belediyelere örnek olmasını isterim. Glutensiz hayat derneği başkanı Tülin Ünal ve eşi,glutensiz Cefe sahibi Veysel Caner ve tüm Türkiyenin gönüllü çölyak başkanı Vahdet Yanık’ı da göz ardı etmemek lazım.
TABİ TEKİRDAĞ’IN TEK BAŞINA MÜCADELECİ BAHAR AYŞEGÜL YILMAZ’I DA..
TEKİRDAĞ’DA PEK ÜMİDİM YOK AMA KADİR ALBAYRAK’I DA TEBRİK ETMEDEN GEÇEMEYECEĞİM.
KENDİLERİ İLK DEFA DA OLSA İSTANBUL ÇÖLYAK SEMPOZYUMUNA ARAÇ TAHSİS ETTİ.
BÖYLECE TÜRKİYE’NİN DİĞER İLLERİNDEN GELEN ÇÖLYAKLILARA MAHÇUP OLMADIK. İNŞALLAH GLUTENSİZ FIRIN DA OLUR.
BÖYLECE TEKİRDAĞ TRAKYA’DA BİR İLKİ GERÇEKLEŞTİRİR.