KEMİK İLİĞİ BANKACILIĞI YETERSİZ
Yüceer, Türkiye’de lösemili hasta sayısının yaklaşık 200 bin olduğunu ifade ederek her yıl ortalama 2 bin çocuğun lösemi hastaları arasına katıldığını, bu sayının 2020 yılında, 3000’e ulaşmasının öngörüldüğünü belirtti. Yüceer, “Geçen yıl 152 yurttaşımız uygun ilik bulamadığı için hayatını kaybetti. 450’si çocuk 670 kişi de ilik nakli için bekliyor. Dünya Kemik İliği Bankası’na göre Türkiye 34 bin olan bağışçı sayısıyla dünya sıralamasında sonuncu sırada yer alıyor. Ülkemizde aile dışı uygun donör bulunabilmesinin bir ön koşulu olan kemik iliği bankacılığı da yetersiz” dedi. Ülkemizde 7 yıldır ilik bekleyen hastalar olduğu gibi, lösemi hastaları için hayati önem taşıyan ilaçların temininde de sıkıntılar bulunduğunu belirten Yüceer, “Bu durum, döviz kurunun sabitlenmesi ve Sosyal Güvenlik Kurumu’nun yanlış fiyatlandırma politikasından kaynaklanmaktadır. İthalatçı firmalar, ilaç ithal etmekten kaçınmakta, ilaca erişimin kısıtlı olması tıbbi sorunlarla birlikte, ilaçların karaborsada çok pahalıya satılması gibi sorunları da beraberinde getirmektedir” dedi.
OKULLAŞMA ORANI EN DÜŞÜK DÜZEYDE
Yüceer, çocukluk çağı kanserlerinin en önemli özelliğinin tedavi edilebilir olmaları olduğunu belirterek, löseminin yaklaşık 3-4 yıl gibi uzun ve meşakkatli bir tedavi süreci gerektirdiğini söyledi. Tedavi sürecinin uzun olmasından dolayı ilköğretim çağındaki çocukların eğitim olanağından yararlanamadığına dikkat çeken Yüceer, lösemili ve kanserli çocukların okullaşma oranının en düşük düzeyde kaldığını, bu durumun tedavi sürecinde psikolojik olarak da tahribat yarattığını söyledi. Madalyonun diğer yüzünde de ailelerin yaşadığı zorlukların olduğunun altını çizen Yüceer, “Lösemi hem zor, hem de tedavisi pahalı olan bir hastalık. Lösemi hastaları tedavi süresince 3 ila 4 ay sürekli 1 ila 2 yıl aralıklı olarak hastanede yatmak zorunda kalıyor. Lösemi hastaları hastanede yaşam savaşı verirken, aileler de maddi imkânsızlıklarla boğuşuyor. Aileler büyük bir fedakarlıkla, binlerce liralık lösemi tedavisini yüklenmek zorunda kalıyor. Hastaneye gitmek için yol parası bile bulamayan aileler, hastaneleri evi olarak kabul ediyor” dedi. Yüceer, “Lösemi hastalarının ve ailelerin yaşadığı problemleri belirlemek; bu doğrultuda devletin ve sosyal kurumların yapabileceklerini ortaya koymak ve çözüm yollarını tespit etmek için Meclis Araştırması açılması gerekmektedir” dedi.
