Türkçeyi doğru dürüst konuşamayan, memleketine doğru dürüst yatırım yapılmayan o güzel Doğu, Güneydoğu köylülerinden bahsediyoruz.
Bizlerden daha samimi, daha içten, daha sıcak kalbinde fesat-fitne barındırmayan eli öpülesi cahil köylüler.
Hani, “cahil” diye dalga geçip, aşağıladığımız köylüler var ya, aslında bizler cahiliz ve bunun farkına onlar sayesinde varıyoruz anlamak istemiyoruz.
Bizler modern Avrupa sayılan Trakya’da, Avrupa kıtasında yobaz zihniyette, monotonlaşmış, teknolojinin esiri olmuş, modernleştikçe küstahlaşan, internet kabadayısı olan insanlar olarak, kaybeden bir toplum olma yolunda hızla ilerlerken, belki bu köylü diye hor gördüğümüz insanlar kaba konuşuyor ve ifade zorluğu yaşıyor ama kalpleri bir ışık gibi aydınlık, saf,temizdir.
Şimdi soruyorum; “ayrıştırmadan, sınıflandırmadan kaç kişi bu insanlara kucak açtı? Kaç kişi yol-yordam gösterdi? Kaç kişi oldukları gibi kabullendi.
Maalesef köylü dediğimiz insanlar hep aşağılandı, hor görüldü. Bu zafiyetleri nedeniyle Metropolde aşağılandı, dolandırıldı.
Bu insanlarını bazıları Metropollerde güç sahibi olduğunda geldiği yeri unutan da oldu, içinde yara gibi taşıyan da….
Yaşananları hafızasından silmesi mümkün olabilir mi? ASLA
Biz ne yapıyoruz; “CAHİL KÖYLÜ” “KIRO” DİYORUZ.
AYIP AYIP…
O CAHİL KÖYLÜLER, KIRO’LAR OLMASA SİZ DE OLMAZSINIZ.
ATATÜRK’ÜN DEDİĞİ GİBİ, ONLAR ÜLKEMİZİN GERÇEK EFENDİSİDİRLER.
Bu zihniyetteki insanlara acımaktan başka bir şey düşünemiyorum.