Hangi zaman dilimindeyim Ve açıldı gözkapaklarım Altında kan çanağı misali gözlerim Karşımda içine beni hapsetmiş bir şey Benim halim nasıl darmadumansa O da bir o kadar sağlam. Sonra konuşmaya başladım Ve dedim ki Bak ben senim, sen de ben Şu halimi görüyorsun Yok bundan sonra sevmek dedim Gözlerime, kirpiklerime, dudaklarıma Dilime, parmaklarıma, ellerime Ayaklarıma ve son olarak yüreğime Bir daha yok o aşk denilen her neyse Hiçbiri tek söz etmezken Yüreğim söz hakkı istedi Ve kulağıma fısıldadı Ama ben özgürüm... (Tanıtım Bülteninden)