Gözlerimim açtığımda hastanedeydim... Çarpan arabanın şiddetiyle savrulmuşum yola, zaten aşkınla savruk hasretinle kavruktum... Bilincimin açık olmadığını gören acil ekipleri artık hayatta olmadığımı düşünmüşler. Ambulanstan inen sağlık ekipleri kalp masajıyla hayata döndürmeyi başarmışlar... Bunu ister miydim sensiz yaşamak bu kadar kendimi kaybettirmişken tekrar hayata dönmek isteyeceğim bir şey olmazdı aslında. Ambulansta hastaneye giderken tekrar duruyor kalbim ruhuma ağır gelen aşkı kalbimde kaldıramıyor... Tekrar kalp masajı yapıyorlar ve benim sayıklamamla sağlık personeli arkadaş şaşkınlıktan ne yapacağını bilemiyor. Dilimde adın; ’ Elif... Elif... ’. Oysa bilinci olmayan ve kalbi anlık duran kişi nasıl olur da kalp masajı yapılırken konuşur?