Parmaklıklar ardındaki sevgime ulaştığında anladım bir parçamın senden ibaret olduğunu... 

Geride kalan kutsanmış suskunluğuma, parlamayı unutmuş yıldızlar eşlik etti. Tek panzehirim ise inandığım masalların incecik boynuna kırmadan sarılmaktı. Bir gece sokak göz yaşlarını insanlara akıttığında ayak izleri kazındı insanların ve sokak yerini günahlara bıraktı. Öyle bir rüzgardı ki aşk şarabını senin isminle içtiğim her saniye acı yüklü bir patika oldu, zümrütten yaşlar eksilmeyen yaşlı sarı gözlerime. 

Ve şanslı Afrodit görmezden geldi bizi. Tıpkı kelebeğim gibi... 

(Tanıtım Bülteninden)