Yüzlerce milyon yıl önce dünya tek bir süper kıtaydı. Gülden Treske o Pangea kıtasının üzerinden,sanki bir çalışma masasında oturmuş, bugüne, insanlara, yaşantılara, olagelenlere bakıyor; zaman zaman başka insanlara, hatta başka varlıklara dönüşüyor ve düşünüyor ve anlatıyor. Pangeadan bakınca bugünün parçalanmış dünyası pek iç açıcı görünmüyor. Sevgisiz bir dünyanın sevgisiz insanlarıyız. Daha fazlasını, en fazlasını, -ihtiyacımız olsa da, olmasa da- istemekten, almaktan, dünyayı bitiriyoruz. Ama zor yutulur bu gerçekler, mükemmel bir nakış yeteneğiyle, öyle güzel işleniyor ki, kelimelerin üzerinde ellerimizi gezdirmek istiyoruz. Ve son bir umut da sunuyor Gülden Treske: Kapı arkalarında, masa altlarında, mağara duvarlarında, nehir diplerinde, toprak yolların tozu, çay koyan ellerin çizgileri arasında. Bakmayı bilenlere, farklı olmaktan korkmayanlara.