Yerli nohutlardan Biga nohutunun meşhur olduğunu; Bursa pirinçlerinin “yağı kamilen içine çektiklerinden” pilavın üzerinin “kuru durduğunu”; hindibanın yabanisinin mart-mayıs aylarında körpe olup, sonra kartlaştığını; Tophane patlıcanının kıyma ile doldurmasının da “gayet güzel” olduğunu; kuru börülceye bazı yerlerde “karnı kara” dendiğini hep Mükemmel Yemek Kitabı’ndan öğreniyoruz. Yine bu kitapta, sarı, beyaz, pembe, mor renklerde havuçlar olduğunu; hıyarın kabak gibi dolması, bastısı yapıldığını; “bizde trufa (domalana) yer mantarı, canavar mantarı, keme gibi birçok isimler” verildiğini; patatesin “en ziyade Marsilya ve Malta nevlerinin sarf edildiğini” okuyoruz. Sözün kısası, Mükemmel Yemek Kitabı sadece içindeki yemek tarifleriyle değil, türlü yiyecekler hakkında verdiği ilginç bilgilerle de hatırlanacak bir kitap. Mevsimlerin giderek değiştiği, havuçların tektipleştiği, yerli tohumların kaybolduğu, pirincin dışardan ithal edildiği, kültür mantarlarının süpermarket raflarını doldurduğu bugünün dünyasında elimizin altından kayıp gidenin ne olduğunu göstermesi açısından da bu kitap oldukça yararlı olabilir. Hakkında bildiklerimiz ve bilemediklerimizle Mükemmel Yemek Kitabı bize büyük ölçüde değişmiş bir dünyanın kapılarını aralıyor ve farklı hayatların imkânlarının izlerini sürmemizi mümkün kılıyor.