Ve ben salıncağımı salladım boş 

Gökyüzüne 

Kırmızı aşktır dediler hep 

Ve ben en olmadık zamanlarda 

Elma şekeri yerdim 

Yeşil murattır dediler 

Dağların gökyüzüne uzandığı yerde 

Ağaçlar yanıyordu kızıl alevler içinde

Ve ben tahterevallimde tek başıma

Elimde elma şekerim 

Gökyüzüne yükselmek için 

Bekliyordum.

’’ Yaşamın bizlere sunduğu sevgi, mutluluk, sevinç, özlem gibi güzellikler kadar, yaşamımıza istesek de istemesek de dâhil olan vakitsiz, nedensiz ve de çaresiz anları kendi üslubu ile anlatmaya çalışması, ülkemizin bir köşesine sizi davet edip oradan alıp karanlıkta döngüler içinde gezdirip bir tiyatro sahnesinden, 

İstanbul’un yüzlerini izletmesi belki de “Bilinmezlik” şiiri gibi, kim bilebilir ki? 

Genç yaşının verdiği tüm duyguları ilk şiir kitabı ile dile getirip bizlere de okuma şansı vermesi, Deniz’i cesaretlendirip sonraki kitapları için de adım atmasına neden olacağını düşünüyorum. 

-Caner TEMİZ- 

(Tanıtım Bülteninden)